เห็นไหม ?

เธอรู้จัก “ความรัก” ดีแล้วหรือ ?
มันอาจเป็นคำถามที่รกเรื้อ
แต่ เชื่อเถอะ ! ฉันถามด้วยความจริง,-

เพียงคนที่ทำให้เธอพึงพอใจ
เธอครุ่น คลั่งไคล้ในรูปร่าง สัมผัส
และรู้รส
นี้เท่านั้นหรือ ?
ที่เธอเข้าใจและบอกว่า-
เป็นบ่อเกิดของรัก

หากเธอ คิด ตอบเช่นนั้น
เธอไม่ทรยศต่อความรู้สึกของเธอหรอก
เพราะนั้นเป็นสิ่งที่ถูกอย่างหนึ่ง !

เธออยู่กับเขาเพื่อสนองตอบ
ความใคร่ของจิตรู้สึก
จากนั้น เมื่อเธอไร้สิเนหา
เธอพรากเขาเสีย !

เสพอื่นในอีก-องคาพยศ,- เธอต้องการ
ใช่ ! ฉันรู้เห็น
เธอประกอบกามกิจไปเรื่อย
และบอกเล่า,- แบบใหม่,ไม่เบื่อ
เพราะให้ความแปลกต่าง !

เธอเชื่อเช่นนั้นหรือ...
แท้แล้วเธอมองเห็นความเป็นจริง
ที่เป็นจริงๆ หรือไม่ ?
ฉันขอบอก,-
ขณะที่เธอสุขสุขในกิจกรรมนั้น
ความไม่เที่ยงปรากฏอยู่
เธออาจจะรู้ หรืออาจเสแสร้งทำเป็นไม่รู้,ไม่สน


องคาพยศใหม่ที่เธอพบ
ใช้ผลัดเปลี่ยน
เธอไม่เห็นหรือ
มันไม่คงที่ !


.. ขอเธออย่าพรากพรหมจรรย์
และพรหมจารีแห่งตัวตนให้พลั่งพลุ่งมากนักเลย
มันจะทำให้เธอเคยตัว
เพราะจิตไม่อาจพรากจากสวาทได้ !
....
....

มทิรา กามา