ค่ำคืนแห่งรักและเดือนเกิดของเรา

พบเธอ
ฉันพบชีวิตที่งดงาม
เธอไม่ได้ตั้งคำถาม
ถึงนิยามใดๆ

เธอเป็นให้เห็น
ด้วยความคิดและชีวิต

ฉันเฝ้ามองตั้งคำถาม
ถึงนิยามความเป็นเธอ
ในรูปชีวิตที่งาม
และการดำเนิน

ใจเธอยิ่งใหญ่ในความเป็น
ใจเธอทำให้ฉันตระหนัก
ชีวิตเธอทำให้ฉันเป็น

“ชีวิตก็เป็นเช่นนี้แล
มีหอมหวาน และขมขื่น
ใครบ้างไม่ผ่านห้วงเหวของชีวิต
ใครบ้างไม่ผ่านความอาภัพ อดสู
ใครบ้าง ไม่เคยรู้ซึ้งถึงโลกสีดำ
ใครบ้าง ไม่เคยเจ็บช้ำ ระทมหม่นหมอง
ทุกคนล้วนจะพบพาน และพบพาน
ต้องผ่านให้ได้ ต้องผ่านให้ได้ นั่นคือปณิธาน
หากไม่รู้จักทุกข์ จะรู้ซึ้งถึงคุณค่าความสุขได้อย่างไร”

คำของเธอบอกเล่าแก่ฉัน
ในค่ำคืนเดี่ยวดาย

“ผ่านชีวิตอีกขวบปีแล้วซินะ
มีความสุขค่ะ
มีความสุขกับตัวเอง
มีความสุขกับสิ่งรอบข้าง
มีความสุขที่ได้มองชีวิตอย่างสวยงาม
แม้ชีวิตจะเลวร้าย แต่ในความเลวร้ายความดีงามยังคงอยู่
แม้จะร่ำไห้ แต่รอยยิ้มยังคงมีเสมอ

ความรักงดงาม เพราะโลกนี้งดงาม
มองโลกด้วยรัก โลกจึงงดงาม
มองรักด้วยรัก รักจึงงดงาม”

คำของเธอบอกเล่าแก่ฉัน
ในเดือนเกิดของเรา

ขอบคุณเธอ
ที่ทำให้มองเห็นสิ่งงามแห่งชีวิต สังคม โลก
และจักรวาล



พลายพัทลุง