บทสนทนาในบ่ายวันหนึ่ง

มทิรา กามา


หิมะราตรี 01:59:52
ดำดิ่งสู่หุบเหวค้นหาชั่วกัลป์
ดอกราตรีแห่งรัตติกาลฟุ้งกระจายอย่างโหยหวน
ผ่านทิวา 01:59:53
รัตติกาลช่างเนิ่นนาน วาระก้าวผ่าน ทิวา
เฉกชีวิต ผลิเนิ่น ณ ห้วงเพลินรัตตี
ขณะนี้
หิมะพรากจากพ้น
ผ่านทิวา 02:01:54
สวัสดีครับ
หิมะราตรี 13:27:41
แสนสวย
ผ่านทิวา 13:33:00
พระจันทร์ยามบ่าย
หิมะราตรี 13:28:59
พระจันทร์ก้ออยู่ตรงนั้นตลอดเวลาเพียงแต่แสงอาทิตย์มาบดบัง
ผ่านทิวา 13:34:20
หิมะมิได้ละลาย
อนิจจตาห่างหาย
หิมะราตรี 13:30:43
ละลายละเหยละเหิดแล้วก้อกลั่นตกมาอีกระรอก
ผ่านทิวา 13:36:07
จ๊อก...จ๊อก....
ผ่านทิวา 13:36:32
คล้าย ๆ
ความเกิด ดับ ตาย
หิมะราตรี 13:32:27
ไม่วนเวียนมาเกิด
ผ่านทิวา 13:37:21
ละม้าย ๆ คล้ายคลึง
หิมะราตรี 13:34:01
เชื่อว่าเมื่อกายละเอียดละกายหยาบน่าจะจบสิ้นหนึ่งชีวิต
เป็นดับสูญชั่วนิรันดร์
ผ่านทิวา 13:39:34
เทศนาแสดงวัจนะประหนึ่งหิมะราตรี
หิมะราตรี 13:35:17
ไม่เทศนา
ไม่สามารถ
ผ่านทิวา 13:40:18
ชีวีมิอาจดับสูญ
หิมะราตรี 13:35:41
ไม่เคยล่วงรู้ได้มากมายขนาดนั้น
เข้าใจคนละทาง
ผ่านทิวา 13:40:35
ยังคงครองอนิจจธรรม
หิมะราตรี 13:36:09
เราแตกดับคือดับสูญ
ผ่านทิวา 13:41:31
คือความดำรงแห่งสัมพันธ์
วัจนะแห่งชาติ ชรา มรณะ เผยปรากฏชัดแจ้งในวิชชา
หิมะราตรี 13:38:38
จบแค่มรณะไม่มีต่อเวียนเกิด
ใช่ไม๊
ใช่ไม๊
ใช่ไม๊
ผ่านทิวา 13:43:41
รติ= ย่อมยินดี
หิมะราตรี 13:39:01
แต่มั่นใจ
รติกาล= ยามราตรี
ผ่านทิวา 13:44:12
เกิดอิกครา เมื่ออวิชชายังคงครองใจ
รัตติ/- ราตรี
หิมะราตรี 13:40:00
ไม่เพียรเกิด
ทุกข์สม่ำเสมอ
อยากไม่สุขไม่ทุกข์
ผ่านทิวา 13:45:03
รติ/- รมฺ- ธาตุในความยินดี+ติ
หิมะราตรี 13:40:39
อยากดำดิ่งสู่ปรมาตรมัน
อยาก
อยาก
ผ่านทิวา 13:45:39
อนภินิเวสายะ
หิมะราตรี 13:41:01
อยาก
ผ่านทิวา 13:45:53
เช่นไร
หิมะราตรี13:41:16
เพียรละอยาก
ผ่านทิวา 13:46:16
ยิ่งเพียร ยิ่งอยาก
หิมะราตรี 13:41:52
วันนี้จิตดำดิ่ง
ทำอย่างไร ?
ผ่านทิวา 13:46:45
เพราะตัณหะยังคำนึง
หิมะราตรี 13:42:11
รู้สึกเมา
หมุนซ้ายเวียนขวา
ผ่านทิวา 13:47:13
โลมไล้ความหอมหวล
หิมะราตรี13:42:39
ความกลัวถกเถียงกับความกล้า
มั่นกับขลาด สู้เขลา
ผ่านทิวา 13:47:49
ทุกขธรรม
หิมะราตรี13:43:14
อืม..มีทุกข์
เชื่อไหมเราทุกข์
ผ่านทิวา 13:48:18
ไมหรอ
ทุกข์ใด
หิมะราตรี 13:43:56
ทุกข์ที่เอาจิตหลายคนใส่จิตเรา.
ฟังใครฟังเขาเราทุกข์
ช่างเถิด
ผ่านทิวา 13:49:06
พรากวิถี
อาลัย ทำให้ครุ่นครวญ
อยู่กับลมหายใจแห่งตน
หิมะราตรี 13:45:18
ขอบคุณ
อยู่กับลมหายใจแห่งตน
อยู่กับลมหายใจแห่งตน
ตนเป็นที่พี่งแห่งตน
ผ่านทิวา 13:50:41
ขณะหนึ่ง ๆ คือ ชีวิตที่แท้จริง
หิมะราตรี 13:47:05
อยู่กับลมหายใจแห่งตน
ดีจัง วันนี้เจอคุณ
แนะนำตัวหน่อยได้ไม๊
ผ่านทิวา 13:52:15
ครับ ถามได้
หิมะราตรี 13:48:34
เทอทำงานอะไร
คุยแล้วดีจัง
ปล่อยวาง
ผ่านทิวา 13:53:35
ชีวิตย่อมดำเนินโดยวิธีของเราเอง
หิมะราตรี 13:49:14
ไม่ดับทุกข์แต่ไม่ร้อนกว่านี้
ภวังค์
ผ่านทิวา 13:54:22
ภวังค์ ทำให้ติด
หิมะราตรี 13:49:53
เราติดอยู่ในภวังค์
ผ่านทิวา 13:54:47
ดำดิ่งอย่างลุ่มหลง
พรากวิถี
หิมะราตรี 13:50:34
สู่รัตติกาลชั่วกัปชั่วกัลป์
ผ่านทิวา 13:55:16
ทำให้รำลึก เห็น
ทิวา รัตติ คือ โลก
ก้อยังติด ข้อง
หิมะราตรี 13:51:52
อีก 2 วันเราจะออกจากงานให้ภาระหมดสิ้น
ผ่านทิวา 13:57:15
แล้วไปไหน
แน่ว่า ใจปลดภาระได้สิ้น หรือคลาย
หิมะราตรี 13:53:10
หาทางหลุดทุกข์
ผ่านทิวา 13:58:04
ทำไง
หิมะราตรี 13:53:30
ขอหยุดดิ้นรน
ตอนนี้ใจรู้สึกทุกข์
เกลียดคนที่มารัก
เกลียดวาจาลวง
สรรหา ความสวยงาม
ผ่านทิวา 13:58:50
รัก คือ รัก
หิมะราตรี 13:54:12
โกรธแค้น
ผ่านทิวา 13:59:08
นั่นมิใช่รัก
หิมะราตรี 13:54:39
เรามิเคยมีรัก
ผ่านทิวา 13:59:28
รัก คือ ความสวยงามที่สุดแห่งโลก
หิมะราตรี 13:54:55
มีเพียงลุ่มหลง
รัก
อยากรัก
ผ่านทิวา 13:59:50
นิพพานธรรม คือ ความสวยงามที่สุดแห่งธรรม
ผ่านทิวา 13:59:55
มิใช่รัก
รัก อยากรัก มิใช่รัก
หิมะราตรี 13:55:24
เราอยากอีกแล้ว
ผ่านทิวา 14:00:14
ไร
หิมะราตรี 13:55:57
ธรรมของเรามาพร้อมตัณหาเสมอ
อยากดับมาเนิ่นนาน
ผ่านทิวา 14:01:00
อืม แล้วทำไง
หิมะราตรี 13:56:29
อยากสุขก้อเนิ่นนาน
ผ่านทิวา 14:01:36
อืม..นั่นคือชีวิต
หิมะราตรี 13:57:04
เอาอะไรมาวัด
ว่าอะไร คืออะไร
ผ่านทิวา 14:01:59
อยาก
หิมะราตรี 13:57:22
สุขคือแค่ไหนเรียกสุข
บอกที
ผ่านทิวา 14:02:18
ใจ ที่รู้สึก
หิมะราตรี 13:57:58
ทุกข์คือแค่ไหนเรียกทุกข์
ผ่านทิวา 14:02:56
เช่นเดียวกัน

หิมะราตรี 13:58:22
ขอเช็ดเลือดแป้บ
ผ่านทิวา 14:03:59
สีใด
เลือดแห่งชีวิต ?
หิมะราตรี 14:03:04
ลองดู
ผ่านทิวา 14:08:00
ไรหรอ
หิมะราตรี 14:04:24
ว่าจะเจ็บไม๊
ผ่านทิวา 14:09:39
ทำไร
หิมะราตรี 14:05:33
เป็นเลือด
ผ่านทิวา 14:10:36
ที่ไหน
หิมะราตรี 14:07:00
แขน
ผ่านทิวา 14:12:04
ทุกขสัจจ์
หายใจเถิดเพราะเธอมีชีวิต
หิมะราตรี 14:08:17
แค่อยากรู้ว่าเจ็บกายจะดับทุกข์ใจได้ไม๊
แค่นี้ไม่ตาย
ใจจดจ่อแผล
หันเหทุกข์ใจ
ดี
รู้สึกดี
ผ่านทิวา 14:13:43
มายาภวังค์
หิมะราตรี 14:09:38
ดีแม้เพียงภวังค์
แม้มายา
ผ่านทิวา 14:14:42
มิจฉาทิฏฐิธรรม
ภาพลวง คือเธอ
เพราะเธอ คือภาพลวง
สัจจะแท้หาได้ปรากฎในขณะจิต
หิมะราตรี 14:11:32
………..
ผ่านทิวา 14:16:44
สูญตาธรรม ,- เธอ ควรเพ่งตระหนัก
หิมะราตรี 14:12:24
เราเป็นความมืด
ผ่านทิวา 14:17:36
สว่างย่อมปรากฎเมื่อเธอคือความมืด
หิมะราตรี 14:14:12
ไม่ปรากฏ
ผ่านทิวา 14:19:12
ไกวัลย์ เธอ คือ ไกวัลย์
ทุกสิ่ง คือเธอ
หิมะราตรี 14:15:32
เราอยากดับ.
เราอยากดับ
ผ่านทิวา 14:20:35
อยาก ย่อมมิดับ
หิมะราตรี 14:16:00
ทุกข์มาเนิ่นนาน
ทำไมไม่จางหาย
ผ่านทิวา 14:20:54
ไม่อยาก ย่อมมิดับ
ข้อง อาลัย จึงรู้สึก นึก คิด
ดิ่งในธรรม จึงหยุด
หิมะราตรี 14:17:19
ช่วยที
ธรรมมิอาจช่วย
ผ่านทิวา 14:22:35
ครับ รับ
หิมะราตรี 14:18:14
กลิ่นซ่อนกลิ่นขจรอย่างโหนหวน
ผ่านทิวา 14:24:10

หิมะราตรี 14:24:15