วันเสาร์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2550

รอย

ร่องรอยของความรักและสติปัญญา
ในเวิ้งฟ้าที่ว่างเปล่า
แตกสลายจากการหล่อหลอมในเป้าหลอมแห่งทิฏฐิ
มิใช่อยู่เหนือการรับหรือปฎิเสธ

เธอและฉัน
ต่างได้ยินเสียงคลื่นรักลูบโลมหัวใจ

ศรัทธาของเราคาบเส้นอยู่ในจิตรู้สึก

บนเส้นทางตัณหา
ฉันและเธอ
คืนเดือนหงายและขนำไม้

เธอรู้สึกเพียงเท่าคู่รักของเธอ

โอ.. คนหนุ่มสาว
กรรมเช่นนี้ของเธอ
เธอ คือ ชีวิต
และทุกสิ่งที่เธอแสดงออกนั้น คือความเป็นจริง
ยึดถือในอิสระตัวตน
ไม่ยิ่งใหญ่ไปกว่าการพอกพูนกิเลสและทิฐิ.


มทิรา กามา

ไม่มีความคิดเห็น:

กถาเพื่อนคำ

ต้อนรับสู่ถ้อยคำเขียนข้าว
หมายเหตุแห่งเรื่องราว ณ ยุคสมัย
บานแผนกแยกรับ สดับนัย
ด้วยหทัยกล่าวธรรม สมันตา


Copyright©2007 kurukarn.blogspot.com
by editorship@hotmail.com
Powered By Blogger