มี - เป็น

มทิรา กามา


วิญญาณแห่งรักอาทรกรุณา
เคยปกคลุมจิตสมาทานความรู้สึกใหม่

แต่นั้น
เมื่อกาลที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปครั้งก่อน

แต่เมื่ออีกกาละและเทศะใหม่
วิญญาณแห่งรักใหม่กับคนใหม่
กลับไปคลุ้มคลั่งและเพ้อเจ้อใหม่

ความรู้สึกเก่า-ใหม่
ยังคงเกิด-ดำรง-ดับอยู่เสมอ
เช่นกับข้าฯ และเธอ
จากโหยหาเสียเหลือเกินแล้ว
สู่เพ้อเจ้อ ฟุ่มเฟือยความรู้สึกเสียเหลือเกินแล้ว
และสู่นิ่ง เจ็บ นิ่ง
เพ้อเจ้ออีก
และฝัน

เป็นอยู่นั่นคือ ความรัก
เห็นแก่ใจอยาก ก็คือชีวิต