ทางชีวิต

กฎของการกระทำกรรมดีชั่ว
ย่อมพันพัวตัวตนคนชายหญิง
เป็นเหตุผลเที่ยงแท้แน่นอนจริง
ที่เป็นสิ่งประสพอยู่ทุกผู้คน

จะมืดหรือสว่างทางชีวิต
เหมือนลิขิตขีดเส้นเป็นเหตุผล
ผลักดันให้แปรเปลี่ยนหมุนเวียนวน
ซึ่งผจญทุกเวลาไม่ว่าใคร

ประกอบกรรมทำดีย่อมมีสุข
ปลดเปลื้องทุกข์วิบัติบัดไถม
จะสดชื่นรื่นเริงบันเทิงใจ
เหล่าเวรภัยนานาไม่ราวี

ชนชายหญิงพากันสรรเสริญ
ได้เจริญเกียรติงามตามวิถี
ด้วยเมตตารักใคร่ผูกไมตรี
ต่างยินดีคบค้าสมาคม

ถ้าแม้นทำชั่วตัวมัวหมอง
ตนนั้นต้องตกอับทุกข์ทับถม
ทางชีวิตมืดมนจนต้องขม
เศร้าระบมเข็ญใจไม่เว้นวัน

อีกปวงชนทั่วไปไม่เกรงขาม
บ้างประณามหยามเหยียดคิดเดียดฉันท์
กล่าวติฉินนินทาสารพัน
ทุกสิ่งอันมีแต่ชั่วเกลือกกลั้วกัน

ซ้ำเผชิญทุกข์ภัยไม่ละลด
ใจสลดอดสูอยู่ไม่หาย
ผิดแนวทางจึงตกขมเพราะงมงาย
ด้วยเหตุร้ายรุมรึงคอยดึงพา

อันกรรมดีกรรมชั่วที่ตัวสร้าง
ล้วนเป็นทางนำสุขทุกข์มาหา
ใครทำดีได้ดีมีราคา
เกิดคุณค่ามากมายหลายประการ

ใครทำชั่วได้ชั่วมัวแต่เศร้า
จะร้อนเร่าเรื่องร้ายหลายสถาน
จึงควรที่ท่านหญิงชายได้วิจารณ์
เลิกเป็นพาลเสียทีจะดีงาม ฯะ๙




อ. คุรุการเกษตร

๒๕ กรกฎ. ๐๖ / ๑๐.๑๕ น.
บ้านปากคลอง พัทลุง


* ตีพิมพ์ใน หนังสือพิมพ์ “ไทยทักษิณ” ปี ๒๕๐๖