โหมน้ำทะเล กวาดซัด กระทบน้ำเป็นคลื่นเกลียว
ลากน้ำทะเลอีกนั้น รื่นกลับอยู่รับเรียว ทะเลกล่อม
ฟ้าโอบฟ้า โอบเวิ้งน้ำ ทะเลหวังอยู่ยุบย่อม
ลมหุ้มห้อมลอมน้ำฟ้า ทะเลใจ
ฟ้า พายุ ทะเลคลั่ง หวั่นในห้วงน้ำ
ถะถั่ง ณ ยาม ลุล่วงทะเลละไม
น้ำก็ท้นก็ท่วม ขับไส
อุ่นละมุนทะเล เห่กลับไปมา
นี่แหละ ทะเล ! โหมและเห่,-ทะเลคือโลก
เห่กล่อมรักกล่อมโศก วิญญาณ์
โหยหายในทะเล ในห่วงหา
ทะเลก็เห่พา ให้เห็นในทะเล
เอนกายสักตื่นเถิดชีวิต
นั่งมองทะเล ใช่เพียงวิปริตจักกล่อมเห่
แท้แล้วชีวิตนั้นดังฝันในสัพเพ
ทะลักคลื่น คืนวันหันเห.. ทะเลจะเห่กล่อม
“บุหลันกัลยา”
5กันย์.50
ฟังเสียง>> เอนกายสักตื่น.. คลื่นทะเลจะเห่กล่อม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น